Wat ik leerde van de Noloc-beroepserkening

Wat ik leerde van de Noloc-beroepserkening

Een jaar geleden had ik er nog nooit van gehoord: de Noloc. Maar sinds een maand ben ik officieel erkend als loopbaancoach door de beroepsvereniging van loopbaanprofessionals en jobcoaches (Noloc). Ik ben er blij mee. Niet dat particuliere klanten ooit vragen naar beroepskeurmerken. Het is ook niet zo dat ik twijfelde aan mijn capaciteiten. Nee, voor organisaties is het daarentegen vaak wel belangrijk en laat ik nou steeds meer coachen in opdracht van werkgevers. Coachen is een vak en daarom vind ik het belangrijk dat ik voldoe aan bepaalde beroepseisen.

Het lijkt nu alweer zo gewoon zo’n erkenning, terwijl ik er toch behoorlijk wat hobbels voor heb moeten nemen. Dat geldt misschien ook wel voor jou: misschien is er een organisatie waarvoor je graag zou willen werken en denk je nu: “Is dat niet te hoog gegrepen?”. Of je hikt aan tegen het actualiseren van een CV en Linkedinprofiel omdat je twijfelt wat je eigenlijk te bieden hebt. Zo hebben we allemaal wel iets wat echt buiten je comfortzone is en wat onhaalbaar lijkt. Dat weerhoudt ons ervan om die volgende loopbaanstap te zetten en dat is zonde! Daarom deel ik hier graag een paar persoonlijke lessen die ik leerde het afgelopen jaar en die jou ook kunnen helpen om je volgende loopbaanstap te zetten. 

  1. Voer netwerkgesprekken. Driekwart jaar geleden bedacht ik dat ik naast particulieren ook in opdracht van werkgevers mensen zou willen coachen. Ik besloot daarom in september 2018 met een aantal loopbaancoaches te gaan praten die werkzaam waren voor organisaties. Ik voerde gedurende een aantal weken met diverse loopbaancoaches leuke en informatieve gesprekken. De meesten van hen raadden mij aan om lid te worden van de Noloc omdat dat voor organisaties een belangrijk criterium is om loopbaancoaches in te huren. Dan weten ze namelijk dat ze kwaliteit binnenhalen. In oktober werd ik lid van de Noloc. Dus wat ik hier weer leerde: bedenk welke kant je op wilt en voer netwerkgesprekken met mensen om te kijken wat er voor nodig is.
  2. Vul niet in en zet stapje voor stapje: vul van te voren niet in dat het toch niet lukt. Ik bekeek het stap voor stap. Ik werd lid van Noloc, besloot ook naar het jaarlijkse congres te gaan voor loopbaanprofessionals, maar vroeg niet meteen de certificering aan. Op papier had ik de eisen voor de Noloc-erkenning bekeken. Het zag er veeleisend uit en zo op het eerste gezicht dacht ik dat ik niet zou voldoen aan de eisen. Dat deel liet ik dus even liggen. Doordat ik lid was ontving de nieuwsbrieven van Noloc en in november zag ik een oproep om een informatiebijeenkomst bij te wonen over de beroepserkenning. Dus op een avond reed ik helemaal naar Schiedam om daar meer uitleg te krijgen over de eisen die de Noloc stelt aan loopbaancoaches. Door die avond besefte ik ineens dat ik wel degelijk aan de eisen voldeed. Ik moest er gewoon even voor gaan zitten om de beroepserkenning aan te vragen! Dus: vul van te voren niet met je hoofd in dat het toch niet lukt, maar zet een eerste stap om te onderzoeken of het wat is.
  3. Zoek hulp, je hoeft het niet alleen te doen. Er even voor gaan zitten, is makkelijker gezegd dan gedaan als je het druk hebt. Ik merkte dat ik de aanvraag voor de beroepserkenning steeds voor me uitschoof. Daarom maakte ik gebruik van de mogelijkheid om een afspraak met een mentor van de Noloc te maken. Alleen de afspraak was al een goede stok achter de deur om echt met de aanvraag aan de slag te gaan en de mentor gaf ook nog eens nuttige tips voor de aanvraag. Het gaf me net dat zetje om nu door te zetten en tijd vrij te maken om de aanvraag in te dienen.
  4. Zet door: ook als je droombaan nog ver is. Vijf jaar geleden had ik niet kunnen dromen dat ik nu fulltime als loopbaancoach- en trainer werkzaam zou zijn. Doordat ik die vier jaar stug minimaal twee dagen in de week heb vrijgemaakt om dat te doen wat ik leuk vind (mensen te coachen en te trainen), voldeed ik nu gemakkelijk aan de eis om een bepaald aantal uur gecoacht te hebben. Gelukkig had ik ook al mijn coachuren keurig geregistreerd en bijgehouden. In mijn omgeving dachten een paar mensen dat ik die Noloc-erkenning in een paar maanden ‘verdiend’ had, omdat ik sinds januari 2019 fulltime werkzaam ben als loopbaancoach. Niets is echt minder waar, ik was er al jaren mee bezig! Dus heb je iets voor ogen, blijf daar dan ook energie en tijd aan besteden! Alles wat aandacht krijgt, groeit. (Overigens gaat het bij het Noloc-keurmerk vooral om aantoonbare kwaliteit en niet alleen om het aantal uren ervaring).

Wil jij ook je volgende loopbaanstap zetten, maar komt het er maar niet van omdat het te moeilijk lijkt? Je hoeft niet lijdzaam in je eentje af te wachten, je kunt vandaag al de eerste stap zetten. Er komt geen beter moment en dat weet jij ook. Wat als wij samen aan de slag gaan en jouw droombaan creëren? Maak nu een afspraak voor een gratis speedcoachsessie van een half uur! Ben je 45 jaar of ouder en werk je minimaal 12 uur in de week? Dan kun je alleen de komende maanden gebruik maken van het gratis Ontwikkeladvies voor 45-plussers en heb je recht op 3 gratis loopbaancoachsessies van 1,5 uur. Zie voor meer info en aanmelden voor een kennismakingsgesprek mijn website.